Een aanzienlijk deel van de informatie op het internet verdwijnt: ongeveer 25% van de webpagina’s die tussen 2013 en 2023 zijn gepubliceerd, is nu onvindbaar. Dit verlies bedreigt onze digitale geschiedenis, en toekomstige historici zullen mogelijk moeite hebben om te begrijpen hoe wij in de vroege 21e eeuw leefden.

Het Internet Archive, opgericht in 1996 door internetpionier Brewster Kahle, is een non-profitorganisatie, die probeert deze informatie te redden. Met behulp van vrijwilligers en zonder veel steun van overheid en instanties, verzamelt deze organisatie webpagina’s, boeken, video’s en meer. Hun meest bekende project, de Wayback Machine, bewaart momentopnames van websites zodat ze toegankelijk blijven, zelfs nadat ze offline zijn gehaald. Het heeft misschien wel het meest ambitieuze digitale archiveringsproject ooit gestart, met 866 miljard webpagina’s, 44 miljoen boeken, 10,6 miljoen video’s van films en tv-programma’s en meer. Gehuisvest in enkele datacenters wereldwijd, vormen de collecties van het Internet Archive en soortgelijke organisaties de enige barrière tegen digitaal verval.

Hoewel de Internet Archive veel succes heeft geboekt, wordt het geconfronteerd met juridische, technische en financiële uitdagingen. Grote bedrijven zijn bijvoorbeeld vaak niet blij met het gratis beschikbaar stellen van hun intellectuele eigendom en hebben de organisatie voor de rechter gedaagd.

Ondanks deze bedreigingen blijft het Internet Archive een essentiële bron om onze digitale erfenis te behouden. Deskundigen zeggen dat er meer inspanningen en samenwerking nodig zijn om ervoor te zorgen dat toekomstige generaties toegang hebben tot de digitale geschiedenis, vooral omdat veel digitale gegevens kwetsbaar zijn voor verlies door faillissementen, cyberaanvallen en technische storingen.

Lees ook
Grootschalige cyberaanval op Internet Archive (10/2024)