Er is iets vreemds aan de hand met al die aandacht voor de maan. Gedurende de laatste 50 jaar was niemand bijzonder geïnteresseerd in dit hemellichaam, maar nu is er bijzonder veel aandacht voor.

Inmiddels zijn er bedrijven die van plan zijn om mobiele telefoondiensten op de maan aan te bieden en het Air Force Research Lab ontwikkelt verschillende programma’s, zoals ruimtebewaking voor de achterkant van de Maan.

Het begon allemaal met de Amerikaanse Apollo 11 maanlanding op 20 juli 1969. Sindsdien is steeds vaker gebleken dat een succesvolle landing op de maan een huzarenstukje blijft. Drie eerste pogingen van India, Israël en Japan mislukten en de Russische Loena-25 onderging hetzelfde lot. Van dat drietal is het India, dat zich inmiddels heeft gerevancheerd en Japan’s nieuwe missie hoopt in 2024 op de maan te landen. Alleen nieuwkomer China heeft een vrijwel foutloos track record.

De VS (DARPA) zit niet stil en stelt strategische onderbouwing (‘claimen’ gaat te ver) van zowel de ruimte tussen Aarde en Maan (de cislunar) en de naamgevingen van regios op het maanoppervlak.

Volgens deskundingen is het niet ondenkbaar dat China het Ruimteverdrag van 1967 zal opzeggen, net voordat ze hun eerste astronauten op de maan laten landen.