Omdat pijn zo lastig te meten is, hebben artsen vaak moeite om het goed te behandelen.
Wanneer iemand pijn heeft, vraagt een arts meestal om de pijn een cijfer te geven op een schaal van 1 tot 10. Online gebeurt dat meestal met behulp van plaatjes van gezichten die van vrolijk (1) tot zeer pijnlijk (10) kijken. Vooral bij chronische pijn, die wereldwijd wel 30% van de volwassenen treft, is dit niet altijd een goede manier om de pijn nauwkeurig te meten.

Wetenschappers hebben nu met behulp van kunstmatige intelligentie (AI) mogelijk een betere manier gevonden om pijn te meten. In een recent onderzoek hebben ze twee nieuwe manieren ontwikkeld om pijn te beoordelen: één die zich richt op de lichamelijke kant van pijn en één die de psychologische en sociale aspecten van pijn in kaart brengt.
Deze informatie wordt ingevoerd in machine learning-modellen, die aanvankelijk waren getraind om onderscheid te maken tussen de aan- en afwezigheid van pijn. Na analyse van de gegevens waren deze algoritmen in staat om subjectieve pijn – de hoeveelheid pijn die door de deelnemer werd gerapporteerd – te onderscheiden van de fysiologische reactie op pijn.

De huidige methoden om pijn te meten houden onvoldoende rekening met de complexe combinatie van fysieke, psychologische en sociale factoren die de pijnervaring. Zo kunnen angst en depressie pijn bij sommige mensen verergeren, terwijl anderen hun pijn juist onderschatten.

Om pijn beter te kunnen meten (en dus ook de medicatie daarvoor te kunnen aanpassen), zoeken wetenschappers naar meetbare biologische signalen, ook wel biomarkers genoemd. Deze biomarkers kunnen helpen om de aanwezigheid en intensiteit van pijn objectief te bepalen. In een recent onderzoek hebben wetenschappers van het New Jersey Institute of Technology bijvoorbeeld kleine sensoren gebruikt om stoffen in het bloed te detecteren die vrijkomen bij pijn.

De onderzoekers ontdekten dat mensen die veel pijn aangaven vaak ook last hadden van angst, depressie en een hogere gevoeligheid voor pijn. Ze namen ook vaker vrij van werk vanwege hun pijn. Dit soort patiënten hebben mogelijk niet alleen baat bij medicijnen, maar ook bij psychologische ondersteuning. Mensen met vooral lichamelijke pijn kunnen daarentegen beter geholpen zijn met medicatie.

Vooroordelen in de medische wereld, bijvoorbeeld op basis van geslacht, ras of handicap, kunnen de beoordeling en behandeling van pijn beïnvloeden. Vrouwen krijgen bijvoorbeeld in de spoedeisende hulp vaak minder snel pijnmedicatie voorgeschreven dan mannen. Het gebruik van objectieve statistieken kan helpen om deze vooroordelen te verminderen en zorgen voor eerlijkere en vooral betere pijnbehandeling.