Het Japanse Shimano heeft een Amerikaans patent gekregen voor een draadloos elektronisch kliksysteem voor fietsschoenen. Dit systeem past de positie van de schoen ten opzichte van de pedalen aan terwijl je fietst. Het maakt voor-, achter- en zijwaartse positionering mogelijk via gegevens van sensoren van de fietser en de fiets. Deze gegevens bepalen automatisch de optimale positie van de schoen. Handmatige aanpassing is ook mogelijk.

Hebben we zoiets echt nodig? Is het bedoeld voor op de weg, off-road of gravelgebruik? Hoe zou het zich houden bij ruige omstandigheden? Het systeem is nog niet op de markt – en zoals met veel patenten, is het mogelijk dat er nooit een product van komt – dus het is moeilijk te zeggen, maar laten we toch eens kijken:

Normaal gesproken verbindt een fietser zich met de fiets via schoen, plaatje en pedaal. Bij dit systeem is er echter een “versteller” op de zool van de schoen aangebracht. Hierop wordt het plaatje bevestigd en de schoen klikt op de traditionele manier in het pedaal. Deze versteller bevat een omkeerbare elektromotor, die de schoen voor- en achteruit en links en rechts beweegt over rails.

Het pedaal bevat de hoofdaccu die het systeem voedt, en een draadloos systeem voorziet de schoen, het plaatje en de versteller van stroom. Als je goed kijkt naar de schoen aan de linkerkant, zie je een plaatje, vergelijkbaar met een creditcard, tussen de schoen en het plaatje. Dat is de versteller-eenheid.

Maar waarom is zo’n verstelbaarheid nodig? Terwijl fietsers over verschillende terreinen en verschillende hellingen bewegen, passen ze hun lichaamshouding aan. Dit kan de draaipunten en hoeken van de benen veranderen, waardoor er misschien mechanische voordelen en prestatieverbeteringen mogelijk zijn als het contactpunt van de voet zich kan aanpassen om dit te compenseren. Dit is iets dat je onbewust zou doen met platte, cliploze pedalen, maar met de meeste klik-in schoenen is dat niet mogelijk zonder te stoppen en een inbussleutel te pakken.

Shimano’s automatische systeem detecteert een optimale voetpositie via de eerder genoemde lichaams- en fietssensoren. Volgens het patent kan de schoen zich aanpassen voor optimale prestaties op basis van verschillende factoren: veranderingen in pedaalkracht, verandering in cadans, overgang van gravel naar verharde wegen, of zelfs op basis van GPS-gegevens…

Omdat wielrennen op topniveau zo competitief is, is elke halve procent prestatieverbetering de moeite waard, en het zal interessant zijn om te zien of deze technologie in wedstrijden opduikt of zelfs in een consumentenproduct, waar het ongetwijfeld kopers zal vinden.

Wat is jouw idee? Lijkt deze technologie nuttig en interessant, of moet het nut ervan eerst nog maar bewezen worden?